از نظر آدلر رفتار انسان فقط توسط وراثت و محیط تعیین نمی شود بلکه ما قابلیت تعبیرکردن، تاثیرگذاشتن و آفریدن رویدادها را داریم. آدلر تاکید می کند مهم نیست با چه چیزی به دنیا آمده ایم بلکه مهم این است که با توانایی ها و نقطه ضعف هایمان چه کنیم. نظریه آدلر روانشناسی استفاده است نه دارایی. گرچه طرفداران آدلر موضع جبرگرایانه فروید را رد می کنند ولی به حد تفریط هم نمی روند که معتقد باشند افراد می توانند هرچه دوست دارند، باشند آنها می دانند که شرایط زیستی و محیطی توانایی ما را در انتخاب کردن و آفریدن محدود می کند. آدلر پیشگام رویکرد ذهنی به روان شناسی است که بر عوامل تعیین کننده درونی رفتار مانند ارزش ها، عقاید، نگرش ها، اهداف، تمایلات و برداشت فردی از واقعیت تمرکز دارد. آدلر بر وحدت شخصیت تاکید دارد و معتقد است که انسان را فقط می توان به صورت موجودی یکپارچه و کامل شناخت. (کوری، 2005، ترجمه سید محمدی، 1390)